wassende stad

in Poëziekrant jaargang 40 nummer 3: Wassende stad

Ik heb iets gevonden in de bladeren,
iets dat niemand ziet: 
een pauwenoog, plat als een vleugeltje.
In stille kasten past het niet.

Ik heb in deze vakjes
gezien wat niemand ziet:

hoe het zich oprolt,
tuurt tussen de planten
en enkel verte biedt.

Ik wil mij rollen, 
mij heel lief rollen
in het gaas, zo onontpopt, 

opgesloten, eeuwig,
gevouwen en ook niet.