De stad, ooit ontsproten uit een kleine kiem, is een aantrekkelijk baken – maar verandert in een plaats van onheil zodra de groei leidt tot wanorde en chaos. In Wassende stad verbeeldt Lies Van Gasse dit proces. In haar gedichten ontaardt opbouw in ondergang, en is ondergang de voorwaarde voor heropbouw. Als het leven zelf.

‘Een bundel als een goede fles whisky’ – Ruud Broekhuizen in het Radio 1 programma ‘Nachtkijkers’

Jouw ‘wassende stad’ is niet zomaar persoonlijk. Ze is ook politiek. Het is druk in je verzen en prangend, alsof je niet anders meer kunt dan die hele grote verwarrende buitenwereld in je gedichten te brengen – haar daar te huisvesten. Alsof je stad je verplicht tot een àndere taal – niet langer woorden waarmee je een veilig huis rond jezelf bouwt, maar zinnen die van buiten naar binnen waaien, die dat zorgvuldige huis openrijten en uitdrukking geven aan een verloren/veranderde droom. – Bart Van der Straeten

Eén lang gedicht over architectuur en urbanisatie, geweldig! – Michaël Brijs

De onmogelijkheid greep te krijgen op de stad (woonst, verleden, toekomst) of zelfs het bedenken van dat alles, omdat de dichterlijke werkelijkheid sputtert in de realiteit (…)
Mijn afdruk staat vol met aanduidingen als “mooi” of “sterk beeld”.
Ik som ze niet op, ik wou mij toch enig typwerk besparen. – Flor Declercq

Een bundel vol opstulpende lust – Warre Borgmans

in de media:

• Ik las een gedicht voor in de uitzending van 6 mei van Radio 4 ‘Podium op Zaterdag’: http://www.radio4.nl/podium/uitzendingen (vanaf 44.43 min).
• De bundel werd besproken door Ruud Broekhuizen in het Radio 1 programma ‘Nachtkijkers’:http://www.nporadio1.nl/nachtkijkers (vanaf 2:52:14 min)
  ‘Een bundel als een goede fles whisky’
• ‘Wassende stad is een bundel waarin de woekering niet te stelpen valt’ – De Morgen 5/7/2017
• Yvan De Maesschalck op Mappalibri: ‘een heerlijk klinkende, bijwijlen muzikale bundel, die tegelijk een cultuurkritische noot – of symfonie – aanslaat, waarin de boodschap nooit schreeuwerig opklinkt’

Lies van Gasse (1983), dichter en beeldend kunstenaar, schreef de bundels Hetzelfde gedicht steeds weer, Brak de waterdrager en Wenteling. Voor Brak de waterdrager kreeg ze de prijs van de provincie Oost-Vlaanderen voor poëzie, met Wenteling werd ze genomineerd voor de Pernathprijs en in 2016 ontving ze de Dirk Martensprijs voor haar crossmediale oeuvre. Ze neemt regelmatig deel aan nationale en internationale poëziefestivals.